KİMBİLİR BELKİ BİR GÜN
Sonu olmayan gecenin
Yüreğim; sensiZ yandı
Yarı uykularımda
Kirpimlerim kapandı
Rüyalarım;
Yüreğine dayandı
Gecemin karası senin nuruışığına boyandı
Makamına diz çöktüm
Sevgi adlı sırlı iki hecenin.
Mirac’a selam yolladım
Sabahi makamıyla
Gecelerin yalnızlığını
Senin efsane güzelliğinle alladım
Ellerin avcumdaydı
Başın omuzuma dayalı
Şafaklarım şenlendi
Bülbülün oldum
Yaprağının, dalında,
Yanıyorsun için için
Bedenimin solunda
Huzura eriyorum
Kement olan kolunda,
Güneşin ışığını
Bakışınla pulladım..
Billur göz damlamsın sen
Kelamımsın, imlamsın sen
Ruhumdaki berrak kaynak;
Deryalara ilhamsın sen...
Gözlerim buğulandı
Aşkın kutlu makamında
Sözlerim düğümlendi
Seni rüyalarımda.
Endamın alev alev
Tenimi sarmaladı
Bende kaldı közlerin
Benimlesin benimle
Beni sardı özlerin
Gönlüm sana büyülendi...
Bu sevdanın hasreti
Zerre zerre eritse
Hayatın süzgecinde
Dem’i benden arıtsa
Cismen uzaklardasın
Hayalin beni her gün
Yarlardan dibe atsa
Şu bedenim kızgın kül,
Kor ateşlerde yatsa;
Benim huzurum olur
Huzurun adresini
Senli şafağım bulur
Kimbilir belki bir gün
Bu hasretim son bulur?
Kadir DURAK
(Lebiderya)
ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR
KAYNAK GÖSTERİLMEDEN İKTİBAS EDİLEMEZ...
