KAYNAKTAN DERYAYA
LEBİDERYA
GELECEKSİN DİYE DERİN UYKULARA DALIYORUM
Sevdiğim;
Yüreğimi sevginle doldurdun.
Kimsesizliğimi soldurdun, Beni sevda kaynağıyla buluşturdun.
Yalnız olduğum zamanları unuttum.
Seni tanıdıktan sonra; sonsuz huzur yolunu tuttum. Ardından gelirken yorulmadım. Ellerini tuttana kadar durulmadım.
Yokluğunu çekerken ciğerimde sızı var. Sanki; kızgın bir ok sinemi dağlamış.
Yokluğunda farkında bile olmadan gözlerimden yağmur yağmış, yüreğim sana ağlamış.
Yüreğim ağladıkça; hasretinin ateşi köze dönüp; bağrımı haşlıyor.
Hasretindeyken; uykularım seni bekliyor, rüyalarım seninle başlıyor.
Sevdiğim;
Sevgi kelimesi, insanın gönül sofrasında yer alınca; kelam olmaktan çıkar, hayatın yolu, sinenin solu, sevdanın kolu olur. Sevgiler; yüreğe işledikçe; mana alemi sarmalar insanı. İnsanlığın sır’rı sevgi ile süslenir.
Sevgili;
Sana gelen yollarda mesafeler kısalır. Uzaklar yakın olur. Sonbahar yaza döner, karakış nisan olur. Karlar; aşkın közünde erir, acılar sevdanın özünde neşe olur, hasretler sevgi sözünde sıla olur... Gurbet sevgi ile; kavuşma azmi verir. Kavuşmanın hayali bile yaşama gücü verir.
Sevgili;
Sevgi; hastalıklara şifadır. Dertlere dermandır. Vuslata ferman olur sevgi. Parktaki yeşil çinemler, ormandaki zümrüt dallar, dillerden damlayan ballar, seherde esen insanı ferahlatan yeller. Billur kaynaklardan tükenmez deryalara doğru çağlayan seller, sevgi gücü ile şendir, sevginin gücü kudrettir. Sevginin gücü kuvvetttir, servettir. Sevgi; saygı ve hürmettir.
Can olduğun, can verdiğin canımdasın. Kanımın alındasın. Ciğerimde nefes, bana yaren olan ses, döşümdeki kafessin, çünkü sen manevi eşsiz tad, haz; çünkü sen enfessin.
Sevgili;
Onurum sensin, gururum sensin, pürnurum sensin. Sen bana mutluluk nakşettin. Katmer ketmer seni bende yükselttin. Sen bana; yüreğime hükmettin, beni yüreğine, seni yüreğime hapsettin.
Kimsin, nesin, neredesin?
Bu soruları sormak söyle dursun; neden yoksun, niye görünmezsin, neden şafaklarımı süslemiyorsun, neden neden gönül sofralarımı aşk-ı endamınla beslemiyorsun? Bile diyemiyorum.
Ama;
Senin yokluğunda, gözümden gönlüme damlayan yağmurları silemiyorum, sensiz ne haldeyim bunu bilemiyorum?
Ben senden başka ses duyamıyorum, senin sesine doyamıyorum, senin hasretine-yokluğuna dayanamıyorum, sensiz geçen zamanda bana kıyıyor, senin geleceğin rüyalar için uykulara kıyamıyorum.
Gözlerin derya-deniz, gözlerin gözlerimdeki giz, gözlerin yüreğimde alev aley iz, gözlerimizden okunuyor sevdamız, gözlerimizle biriz, gözlerimizde buluştuk, gözlerimizle barıştık, gözlerimizle bir yüreğe kavuştuk ikimiz.
Bir yürekte ikimiz biriz...
Sevgili;
Sana hasretimde seni yüreğimde buluyorum, seninle doluyorum..
Sevgili;
Neredesin, neredesin, neredesin; sensiz bırakma beni, sensiz zamanlarımda bir değil bin defa ölüyorum, her dirilişimde yeniden seninle doluyorum. Her dirilişimde seni yüreğimde buluyorum....
Bilesinki; nefesimsin sen, seninle nefes alıyorum, rüyalara sen geleceksin diye yeniden derin uykulara dalıyorum.
Düşlerimde seni kollarıma alıyorum...
,,,,
KADİR DURAK
FETHİYE BEŞKAZA GAZETESİ
www.kamugazetesi.com
www.edebiyatdefteri.com
www.vatanabayrakolanlar.blogspot.com
