21 Haziran 2009 Pazar

SEYYİTLER ŞEHRİSİN ÖZDE MALATYA

SEYYİTLER ŞEHRİSİN ÖZDE MALATYA


Kozluk coşmuş; çağıl çağıl çağlıyor
Beydağı, Yama’yı gülle bağlıyor
Kernek güzelleri neden ağlıyor?

Billur kaynakların; gözde Malatya
Seyyitler şehrisin; özde Malatya.

Arıdır, sadedir; dili Türkçesi
Yaylası, ovası; kaysı bahçesi
Lezizdir lisanı, enfes lehçesi.

Nurlarla süslüsün; gizde Malatya
Seyyitler şehrisin; özde Malatya.


Turkuaz eylüldür, hazanın hazzın
Burnumda tütüyor; baharın, yazın
Özlenmez mi senin; cümbüşün, sazın?

Satırda, dillerde; sözde Malatya
Seyyitler şehrisin; özde Malatya.

Rahmet müjdeliyor gök gürültüsü
Beylerderesi’nde su şarıltısı
Hilal’den geliyor, al parıltısı.

Yeşile bürünmüş, güzde Malatya
Seyyitler şehsisin; özde Malatya.

Huzura erdiğim; yarınım, günüm
Şanlı mazilerim, şerefli dünüm
Düşte ulaştığım andır düğünüm.

Yormazsın; yokuşta, düzde Malatya
Seyyitler şehrisin; özde Malatya.

İlin, diyarından hain çıkmıyor
Evladın; ecdadı yakıp yıkmıyor
Sevenin; sevgiden, aşkt’tan bıkmıyor.

Hasretin kavurur, közde Malatya
Seyyitler şehrisin; özde Malatya.

KADİR DURAK
(LEBİDERYA)

FETHİYE ŞEHİT AİLELERİ VE GAZİLER DERNEĞİ
BASIN DANIŞMANI

ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR
KAYNAK GÖSTERİLMEDEN İKTİBAS EDİLEMEZ...