KARAKIŞ OLDU ZAMAN
05 Haziran 1988 Tarihinde Ebedi hayata Giden Anama İthafen...
Anama ve Bütün Ehli İman Geçmişlerimize FATİHA...
Ana
Sen gideli yirmi bir yıl oldu
Senden sonra
Huzur kayboldu
Karanfiiler soldu
Şen bülbüller sustular.
Haksızlık karşısında
Dilsiz şeytanlar sustu
Şer karşısında
Yalakalar diz vurdu
Nemelazımcılar;
Haksızlığa divan durdu
Güçlü konuştukça
Şakşakçılar pustukça pustu.
Billur sulara kir karıştı
Müfteriyle düzenbaz barıştı
İzler karmakarışık
Yüzler burma buruşuk
Gönül sofralarının süsleri nerede?
O sofranın bezleri kırıştı...
Ezan beklerken ebediyete selam vermiştin
Nuranı mekânlarda serinlemiştin
Mutluluk görmemiştin
Nâr şafaklarda
Zifti gölgelemiş
Bize hissettirmemiştin
Ömrünce çile dermiştin.
Ana;
Can evimin canısın
Sinemin sol yanısın
Bedenime hayat veren
Damarımın can kanısın
Asaletimin soylu sanısın
Şerefimin; şanlı unvanısın...
Bir yaz gecesi sonunda
Ağabeyimin kollarında
Şahadetle son demişsin çileye
Ömür boyu;
Asla tevessül etmedin hileye
Yer yoktur yüreğinde,
Yer yoktur ruhunda
Yer yoktur yanında yakınında desiseye.
Fatihalar sana anam
Dualarım sanadır
Yönüm yolum senden yanadır
Yazılar satırlar yetmiyor
Yetmiyor sözlerim seni anlatmaya
Sana olan sevdam,
Sana hasretim kana kanadır.
Beş haziran;
Acılı soğuk haziran
Karakış oldu zaman
Senin ardından kalan
Acıya düçar viran
Acıyla yoğrulmuş
Senden arda kalan BEŞ HAZİRAN.
SANADIR SANADIR ANAM SANADIR
YÜREĞİMDEN YÜKSELEN
DUALARLA FATİHAM...
KADİR DURAK
(LEBİDERYA)
ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR
KAYNAK GÖSTERİLMEDEN İKTİBAS EDİLEMEZ...
